انواع هیدروکربن

درباره هیدروکربن و انواع آن 

هیدروکربن، هر یک از دسته ای از ترکیبات شیمیایی آلی که فقط از عناصر کربن (C) و هیدروژن (H) تشکیل شده است. اتم‌های کربن به یکدیگر می‌پیوندند تا چارچوب ترکیب را تشکیل دهند و اتم‌های هیدروژن در پیکربندی‌های مختلف به آن‌ها متصل می‌شوند. هیدروکربن ها اجزای اصلی نفت و گاز طبیعی هستند. آنها به عنوان سوخت و روان کننده و همچنین مواد خام برای تولید پلاستیک، الیاف، لاستیک، حلال ها، مواد منفجره، و مواد شیمیایی صنعتی کاربرد دارند. بسیاری از هیدروکربن ها در طبیعت وجود دارند. بیش از 98 درصد از لاستیک خام طبیعی یک پلیمر هیدروکربنی است، یک مولکول زنجیره مانند که از واحدهای زیادی به هم متصل شده اند. ساختار و شیمی هیدروکربن‌های مجزا تا حد زیادی به انواع پیوندهای شیمیایی که اتم‌های مولکول‌های تشکیل‌دهنده آن‌ها را به هم متصل می‌کنند، بستگی دارد. هیدروکربن های آلیفاتیک با توجه به نوع پیوندی که دارند به سه گروه اصلی تقسیم می شوند: آلکان ها، آلکن ها و آلکین ها. آلکان ها فقط پیوندهای منفرد دارند، آلکن ها حاوی پیوند دوگانه کربن- کربن و آلکین ها حاوی پیوند سه گانه کربن- کربن هستند. هیدروکربن های آروماتیک آنهایی هستند که به طور قابل توجهی پایدارتر از ساختار لوئیس آنها هستند. 

هیدروکربن های اشباع: در این ترکیبات، اتم های کربن-کربن و اتم های کربن-هیدروژن توسط پیوندهای منفرد در کنار هم نگه داشته می شوند. این ترکیبات تک پیوندی ساده ترین هیدروکربن ها هستند. این نوع هیدروکربن ها پیوند دو یا سه گانه ندارند. از نظر هیبریداسیون، آنها دارای اتم های کربن هیبرید شده Sp3 بدون اتم های کربن هیبرید شده Sp2 یا Sp هستند. آنها با هم آلکان نامیده می شوند که فرمول کلی CnH2n+2 دارند. به عنوان مثال، CH4C3H6. هیدروکربن های غیر اشباع: این ترکیبات از یک پیوند منفرد، دو یا سه گانه بین اتم های کربن-کربن تشکیل شده اند. ترکیبات با پیوند دوگانه آلکن و ترکیبات با پیوند سه گانه آلکین نامیده می شوند. فرمول کلی آلکن ها CnH2n و برای آلکین ها فرمول کلی CnH2n-2 است. سیکلوآلکان ها: این هیدروکربن ها دارای یک یا چند حلقه کربنی هستند. اتم هیدروژن به حلقه کربن متصل است. هیدروکربن های معطر: به آنها آرن نیز می گویند. آرن ها ترکیباتی هستند که حداقل از یک حلقه معطر تشکیل شده اند. هیدروکربن های آلیفاتیک: ساختارهای زنجیره ای مستقیم هستند که هیچ حلقه ای در آنها وجود ندارد. هیدروکربن های آلی حلقوی: هیدروکربن هایی هستند که ساختار حلقه ای در خود دارند. اتم های کربن می توانند ترکیبی از Sp، Sp2 یا Sp3 باشند.

 کاربردها

هیدروکربن ها به طور گسترده ای به عنوان سوخت استفاده می شوند. به عنوان مثال، LPG (گاز نفت مایع)، و CNG (گاز طبیعی مایع). از آنها در ساخت پلیمرهایی مانند پلی اتن، پلی استایرن و غیره استفاده می شود. این ترکیبات آلی کاربرد خود را در ساخت داروها و رنگ ها به عنوان ماده اولیه پیدا می کنند. آنها به عنوان روغن روان کننده و گریس عمل می کنند. هیدروکربن ها در درجه اول به عنوان منبع سوخت قابل احتراق استفاده می شوند. گاز طبیعی عمدتاً از متان تشکیل شده است. اجزای اصلی بنزین، نفتا، سوخت جت و ترکیبات حلال های صنعتی تخصصی شامل آلکان های C6 تا C10، آلکن ها و سیکلوآلکان های ایزومر می باشد. موارد زیر برخی از رایج ترین کاربردهای پروپان در بین مصرف کنندگان است: پروپان سوختی است که می توان از آن برای تولید مواد شیمیایی نیز استفاده کرد. برای گرم کردن فضا و آب، پخت و پز، خشک کردن لباس، و روشن کردن شومینه های گازی، کباب پز، و ژنراتورهای برق پشتیبان در منازل مسکونی. در مزارع، از آن برای گرم کردن مسکن حیوانات و گلخانه ها، محصولات خشک، کنترل آفات و علف های هرز، و نیرو دادن به ماشین آلات کشاورزی و پمپ های آبیاری استفاده می شود. برای تامین انرژی لیفتراک، جوشکار برقی و سایر تجهیزات در شرکت ها و صنعت به عنوان سوخت برای وسایل نقلیه موتور احتراق داخلی در جاده مانند اتومبیل ها، اتوبوس های مدرسه و ون های تحویل، و همچنین وسایل نقلیه خارج از جاده مانند تراکتور و ماشین های چمن زنی. 

فرایند تولید:

برای تولید اولیه هیدروکربن‌ها از نفت‌خام، نمک‌ها و اسیدها را جدا می کنند. در مرحله بعد با فرآیند تقطیر جزء به جزء، نفت‌خام به محصولات جداگانه (هیدروکربن‌های سبک و سنگین) با نقطه‌جوش متفاوت پالایش می‌شود. [تمام تفاوت میان سوخت‌ها و هیدروکربن‌های مختلف از درجه جوش آن‌ها ناشی می‌شود]. در آغاز نفت‌خام را در کوره تا ۴۰۰ درجه سانتی‌گراد گرم می‌کنند سپس آن را با پمپ به پائین برج تقطیر که بیش از ۳۰ متر ارتفاع دارد می‌فرستند. مولکول‌های کوچک‌تر و سبک‌تر و زود جوش‌تر به سوی بالا ستون تقطیر می‌روند و مولکول‌ها‌ی سنگین‌تر و دیر جوش‌تر به سمت پائین برج می‌روند. محصولات حاصل از این فرآیند، ارتباط مستقیمی با مشخصات نفت‌خام فرآوری شده دارند از آنجائی‌که تقاضای زیادی برای اجزای مایع سبک‌تر وجود دارد از این رو در یک پالایشگاه مدرن نفتی بیشتر محصولات تقطیر با تغییر اندازه و ساختار مولکول‌های هیدروکربن از طریق کراکینگ، تغیر فرم و سایر فرآیندهای تبدیل به محصولات قابل استفاده دیگر تبدیل می‌شوند. هیدروکربن‌های سنگین و اجزای گازی سبک در طی فرآیندهای پیچیده و انرژی بر به مواد باارزش‌تری تبدیل می‌شوند. این محصولات تبدیل شده سپس در معرض فرآیندهای مختلف جداسازی مانند استخراج، تصفیه آب و شیرین‌سازی برای از بین بردن ترکیبات نامطلوب و بهبود کیفیت محصول قرار می‌گیرند. 

ماموریت و هدف یلسو برای فروش انواع هیدروکربن:

ماموریت‌ها و اهداف یلسو از فروش هیدروکربن می‌تواند بسته به نوع فعالیت و محصولات متغیر باشد. اما در کل، اهداف و ماموریت‌های یلسو از فروش هیدروکربن ممکن است شامل موارد زیر باشد: ماموریت‌ها:1. تأمین نیازهای بازار: - ارائه هیدروکربن‌ها با کیفیت برتر و متناسب با نیازهای مشتریان در بازار. 2. پشتیبانی از صنایع مختلف: - فراهم کردن هیدروکربن‌هایی که در صنایع گوناگون از جمله نفت و گاز، پتروشیمی، حمل و نقل، و صنایع شیمیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اهداف: 1. رهبری در بازار: - دستیابی به جایگاه برتر در بازار هیدروکربن با ارائه محصولات متنوع و با کیفیت بالا. 2. کاهش اثرات زیست‌محیطی: - ارائه راهکارها و محصولاتی که به کاهش اثرات منفی بر محیط زیست کمک کنند، مثل محصولات با استفاده از روش‌های پایدار و سبز. 3. تضمین ایمنی و استانداردها: - رعایت استانداردهای ایمنی و اطمینان از کیفیت محصولات به منظور حفظ اعتماد مشتریان و ارتقاء امنیت. 4. تنوع محصولات: - توسعه طیف وسیعی از هیدروکربن‌ها بر اساس نیازهای مختلف صنایع از جمله صنایع نفت و گاز، پتروشیمی، و صنایع شیمیایی. 5. تحقیقات و نوآوری: - افزایش تحقیقات و فعالیت‌های نوآورانه برای بهبود فرآیندها و تولید هیدروکربن‌ها با ویژگی‌ها و کاربردهای جدید. 6. شفافیت و اطلاع‌رسانی: - ارتقاء سطح شفافیت در ارتباط با مشتریان و جوامع محلی در خصوص مواردی مانند روند تولید، اثرات زیست‌محیطی، و استفاده از فناوری‌های پایدار.

کلمات کلیدی

هیدروکربن ، جداسازی ، تقطیر ، پالایشگاه ، برش سنگین ، برش سبک ، فازایش کاربری ، بهبود کیفیت ، حداکثر تولید ، بهره‌وری بالا ، کاهش آلایندگی ، استفاده بهینه ، تبدیل هیدروکربن‌ها ، انتقال فاز ، روند جداسازی